We kennen het traditionele Nederlandse huwelijk. Maar wat zijn de gebruiken van andere culturen met betrekking tot trouwen? Dit keer de Joodse bruiloft uitgelicht. Het Joodse huwelijk kent veel religieuze rituelen. Deze tradities symboliseren de intense schoonheid van het bruidspaar voor elkaar. Veel rituelen en tradities die we kennen in het huwelijk zoals wij die kenen, vinden hun oorsprong in het jodendom.
Keuze van een geschikte partner
Binnen de Joodse gemeenschap is het gebruikelijk dat de familie van de bruidegom op zoek gaat naar een geschikte partner voor hun zoon. Vaak wordt er rondgekeken in de familie of zij vrienden of kennissen hebben die een geschikte ongehuwde dame kennen. Er wordt niet zomaar een meisje gekozen, de joodse gemeenschap vindt dat er chemie moet zijn tussen de twee en dat ze echt bij elkaar moeten passen. Daarnaast wordt er gekeken of het meisje een goede opvoeding gehad heeft en of ze over een goede reputatie beschikt. Vandaag de dag ligt de keuze vaker bij de bruidegom zelf. Hij gaat zelf op zoek naar een ideale partner om mee te trouwen.
Als er een geschikte partner is gevonden is het gebruikelijk dat de families aan elkaar worden voorgesteld. De familie van de vrouw zal haar partner flink testen, vooral op zijn kennis van de Thora (Joodse bijbel). Bij de vrouw wordt door de schoonfamilie voornamelijk gekeken naar haar vaardigheden en haar kuisheid. Dit zijn echter bijzaken, de familie vindt het allerbelangrijkste dat de twee echt gek op elkaar zijn en geschikt zijn om met elkaar te trouwen uit liefde.
Verloving
Als het bruidspaar officieel beslist dat zij zich met elkaar in de echt willen verbinden wordt er in sommige gemeenschappen een receptie gegeven om het huwelijk aan te kondigen. Op deze receptie kan een ieder die dat wenst, kennismaken met het bruidspaar. Om de verloving te voltrekken wordt er als traditie een bord gebroken. Symbolisch gezien kan het bord nog worden gelijmd, dus als het bruispaar nog terug wil en niet met elkaar wil trouwen kunnen zij hier nog op terugkomen. In sommige joodse gemeenschappen wordt er voor de verloving een soortement van contract gesloten, waarin de datum van het huwelijk staat beschreven. Hiervoor zijn twee getuigen aanwezig om hun zegen aan het bruidspaar te geven. Vaak worden er ook spullen uitgewisseld, om de geldigheid van het huwelijk aan te tonen. Vaak betreft dit een sjaal of een doek.
Bewerpen van de bruidegom
Voor het huwelijk wordt er in de synagoge van de woonplaats van de aankomend bruidegom een bijeenkomst georganiseerd door de familie, ook wel een Sabbat genoemd. De aanwezige dames gooien zoetigheid naar de aankomend bruidegom, waaronder rozijnen, amandelen en snoep. Op de sabbat voor de geplande huwelijksceremonie vindt er nogmaals een bijeenkomst plaats, dit wordt ook wel het bewerpen genoemd.
De huwelijksdag
Volgens het joodse geloof is het ongeoorloofd om te trouwen op Sabbat of een andere feestdag. De huwelijksceremonie vindt meestal plaats in een synagoge onder een baldakijn of een choepa. De choepa geniet meestal de voorkeur van orthodoxe joden en is een soort van tent met vier palen met hierover een gedrapeerd kleed en aangekleed met bloemen. Volgens de traditie geeft dit extra bescherming en aanwezigheid van God.
![chuppah-choepa]()
Joodse rituelen
Het Joodse huwelijk staat bol van symbolen en tradities. De bruidegom draagt op de huwelijksdag een kittel, dat is een wit gewaad dat hij over zijn normale kleding draagt. Voor orthodoxe joden is het omhoog tillen van de sluier bij de vrouw een belangrijk ritueel. Dit wordt gedaan om te kijken of het haar van de bruid echt is. Daarnaast kent het joodse huwelijk een ritueel waarbij de bruid samen met haar schoonmoeder en moeder zeven rondjes loopt om haar nieuwbakken man. Dit staat symbool voor de zeven dagen waarin God de wereld schiep. In andere gemeenschappen is het gebruikelijk dat juist de man twee rondjes rond de vrouw aflegt, waarna ze samen een laatste ronde maken als symbool van eenheid.
De ringen van het bruidspaar moeten simpel zijn zonder al te veel poespas, om de simpele schoonheid van liefde aan te tonen. De bruidegom schuift de ring om de vinger van de bruid aan haar rechterhand, onder de choepa. De bruid geeft de ring pas naderhand, niet onder de choepa.
In een Joods huwelijk wordt de bruidegom verplicht om alle verantwoordelijkheden aan te gaan die het huwelijk aan elkaar verbindt. Dit zogenoemde huwelijkscontract wordt ook wel een Ketoeba genoemd. De bruidegom dient te zorgen voor voedsel, kleding en emotionele zorg. Deze Ketoeba krijgt de bruid mee na afloop van het huwelijk.
Breken van een glas
Misschien wel de belangrijkste traditie van de bruiloft; het breken van een glas. De bruidegom moet een glas breken door met zijn voet een glas of glazen voorwerp dat in een doek gewikkeld is, op de grond kapot te trappen. Dit staat symbool voor de vernietiging van de tweede tempel in Jeruzalem. Het gebroken glas kan niet meer worden gelijmd, en het huwelijk kan dus niet meer worden ontbonden. Dit staat in verbinding met het bord, dat voorafgaande aan het huwelijk wordt kapot gegooid. Na het breken van het glas roepen alle aanwezigen Mazzeltov! Hiermee wordt het einde van de huwelijksceremonie aangegeven.
Na het huwelijk zondert het nieuwbakken bruidspaar zich af in een klein kamertje, om aan te tonen dat ze echt getrouwd zijn. Daarbij wordt vaak ook iets gegeten, omdat joden tijdens de huwelijksdag vanaf ’s ochtends tot aan de ceremonie moeten vasten. Dit wordt ook wel de Jichoed genoemd.
Na de ceremonie dienen alle aanwezigen vreugde te brengen aan het bruidspaar door een feest, ook wel de Seuda genoemd. Er wordt veel gedanst op joodse muziek. Op het feest worden er heerlijke traditionele gerechten geserveerd, waar iedereen van mag eten. In orthodoxe kringen dansen de vrouwen soms apart van de mannen. Tijdens het feest worden er zeven zegeningen uitgesproken over het bruidspaar, voor een lang en gelukkig leven samen.