Geweldig aanzoek voor Jay-Jay na verlies zoontje

Een vervelend begin van het jaar 2016 voor Jay-Jay en haar vriend Arno. De 29-jarige ambulanceverpleegkundige beviel in januari van een doodgeboren zoontje. Toch ontstond er na een periode van rouw alsnog een keerpunt in 2016. In december werd Jay-Jay na een geweldig huwelijksaanzoek werd ze in december 2016 alsnog moeder.
 

Hoopvol

Jay-Jay was erg hoopvol als het aankwam op een huwelijksaanzoek. “Ik wist dat het eraan kwam. Vanaf het eerste moment in onze relatie had ik gezegd dat trouwen belangrijk voor me is. Arno wist dat en ondanks dat hij moeite had om zijn vrijheid op te geven deed hij mij een belofte: ‘Voor je dertigste ben je getrouwd. Ik werd bij alles zenuwachtig. Als Arno met Kerst tegelijkertijd met mijn zus naar de wc ging, dacht ik: ‘Nu gaat het komen, ze zijn een plan aan het voor een huwelijksaanzoek,’ maar ik had er iets achter gezocht wat er niet was”, vertelt Jay-Jay.

Zwangerschap

Toen Jay-Jay in 2015 zwanger werd had ze al tijden een vervelend gevoel over de harde buik waar ze last van had. Ze was erg bang dat het mis zat. "Mijn voorgevoel bleek helaas te kloppen. Het kindje had een dodelijke groeiafwijking. Het was zo verdrietig. Tijdens Kerst vertelden we de familie dat ik zwanger was, maar met Oud en Nieuw brachten we het nieuws dat het kindje wegging. Ik heb hierna nog zeven dagen met de baby in mijn buik rondgelopen. De bevalling met een weeënstorm was heftig, je hebt pijn terwijl je weet dat het voor niks is." Voor Jay-Jay was het erg heftig om haar kindje te zien, zo levensecht.  "Het afscheid ging snel. Ik wilde het zo lang mogelijk bij me houden, totdat Arno zei dat het klaar was.” ‘Deze vrouw, de redder van mensenlevens op de ambulance, kon het leven van haar kind niet langer rekken.’ zou hij later vertellen. En dat was zo, de ontmoeting van onze zoon was gelijk het afscheid.” Jay-Jay en haar vriend Arno verwerkte dit verdriet beide op een andere manier. Jay-Jay hield het liever voor zichzelf, terwijl Arno er graag over praatte met zijn vrienden. Dit was soms erg lastig.

Onverwacht

“Toen gebeurde er iets wat ik nooit verwacht had. Nietsvermoedend was ik met de ambulance aan het werk gegaan. We maakten een ongebruikelijke route van Amsterdam naar Kennemerland, maar we vervoerden echte patiënten dus ik had niks door. Uiteindelijk kwamen we op Schiphol en daar stonden mijn collega’s klaar om mijn dienst op te vangen. Ik kreeg een tas met een setje kleren, lippenbalsem, mijn paspoort en… een vliegticket naar Venetië", Jay-Jay had opnieuw goede hoop op een eventueel huwelijksaanzoek en belde meteen haar moeder om dit goede nieuws te melden. 

Aanzoek

Toen de 29-jarige het vliegtuig instapte had ze niet alleen het gevoel ten huwelijk gevraagd te worden.  Ook had ze het vermoeden dat ze zwanger was, maar het was te vroeg om te testen. "In Venetië kwam ik aan in een paleis van een hotel. De kamer had een bubbelbad en een reuzenbed. Op het bed lag een jurk voor me klaar met glitterpumps. Ik trok ze aan en buiten ontmoette ik fotografe Eva, samen met haar liep ik wiebelig op mijn hakken door de smalle straatjes van Venetië. Bij een steiger vond ik Arno met twee glaasjes Aperol spritz. Ik moest ontzettend huilen toen ik hem zag.
Arno liep vanaf de steiger naar me toe en pakte mijn hand. Om ons heen begonnen zo’n vijftig mensen te klappen en te joelen. Toen kwam hij met zijn kwetsbare woorden over onze ontmoeting, over zijn bewondering voor mij en over de zware tijden. ‘Het is zoals het Japanse gezegde ‘Wabi Sabi’,’ zei Arno. ‘Het leven is niet altijd perfect, maar in de imperfectie is het prachtig. Ons pad zal niet altijd mooi zijn, maar wat we ook tegenkomen, ik wil het tegenkomen met jou.’ Hierna ging hij op zijn knieën en zei hij de woorden waar ik zo op gehoopt had: ‘Lieve Jay-Jay, wil je met me trouwen?’ Met trillende lippen zei ik ja en onder applaus schoof Arno de ring om mijn vinger.” "

Kerstkindje

Bij thuiskomst hield het geluk nog niet op. Jay-Jay voorgevoel leek te kloppen: ze was zwanger. “Ik had altijd gedacht: ‘Als ik maar half zo gelukkig ben als mijn ouders, dan is het goed.’ Mijn ouders konden over alles praten, dat heb ik met Arno ook. Als je samen zoiets heftigs hebt meegemaakt als het verliezen van een kindje, dan weet je wat je aan elkaar hebt. Ik leef nu in de zekerheid: wat er ook gebeurt, hij gaat niet bij mij weg.” Bij thuiskomst uit Venetië werd ons geluk bezegeld, precies zoals mijn intuïtie had gezegd: Ik ben zwanger van mijn tweede kindje. Nu word ik in 2016 alsnog moeder, maar dan van een kerstkindje in december.” 

Jay-Jay is op 16 december bevallen van haar zoon Noël, zowel moeder als kind maken het goed.  

Lees het originele artikel op fuif.nl